Nieuws

Slechts twee weken na de openingsronde mochten we alweer aantreden voor ronde 2, ditmaal een thuiswedstrijd tegen Zuid Limburg 2. Beide teams kennen elkaar goed en we maakten ons dan ook op voor een spannende en gezellige wedstrijd. Aangezien de titel al een en ander verraden heeft, kan ik hier gerust vast benoemen dat toen de kruitdampen opgetrokken waren er een 4-4 gelijkspel op het scorebord prijkte. Met volop kansen voor beide partijen, dus de uitslag had net zo goed andersom kunnen zijn. Laten we gauw een kijkje nemen, want er viel genoeg te beleven!

Bord 3              Gino de Mon – Carsten Fehmer                  ½- ½

De partij ontwikkelde zich aanvankelijk kalm. Carsten verbruikte veel tijd om de juiste velden voor zijn stukken te vinden, maar kon toch niet verhinderen dat Gino de overhand kreeg. Gino gaf een pion om zijn loperpaar te activeren. Dat was correct, maar na een onnauwkeurige voortzetting wist Carsten de zaak gelijk te trekken. Dit noopte Gino tot een remiseaanbod dat gezien de tijdsachterstand graag werd geaccepteerd. ½-½. Maar wacht eens, was die laatste zet wel zo goed?

Gino heeft hier zojuist 17.Td1 gespeeld. Het lijkt logisch de dame te dekken en na ruil zouden de lopers genoeg compensatie bieden voor het ontbrekende boertje, maar juist nu kan zwart zich onder te druk uitwurmen: 17. …,Pc5! en de dame staat ineens gepend en er dreigt Pb3. Na 18.Le3 Dxd4 19.Lxd4 Pb3 20.Lxb7 Tab8 21.Lf3 Pxa1 22.Txa1 a5 moet er nog wat werk verricht worden, maar met een kwal meer kan zwart zonder zorgen op zoek gaan naar de winst. Schade, maar je kunt ook zeggen dat het aanbod goed getimed was.

Bord 2              Maarten Strijbos – Matei Govoreanu       1-0      

Maarten zette ons op voorsprong. Na de opening leek zwart zijn zaken keurig op orde te hebben, maar Matei liet Maarten vervolgens zijn stukken naar de juiste velden spelen waardoor er alsnog een witte aanval van de grond kwam.

Stelling na 22. …,exf5

Ik liep net langs toen ik Maarten in deze stelling 23.Le6 zag spelen. “Dat ziet er goed uit”, dacht ik nog en liep tevreden verder. Nu blijkt maar weer eens hoe moeilijk schaken kan zijn. Matei speelde 23. …,fxg4 24.Lxc8? Hoezo “?” Nou, 24. …,Lxc8 en opeens is het zwart die beter staat! Kennelijk was 24.Lxg4 beter, aangezien zwart nu andere problemen over zich afroept als hij de kwaliteit wil redden. De stelling blijft echter complex en na 25.Th2 was het Matei die onnauwkeurig voorzette met 25. …,Dxe1+?! Het fraaie 25. …,h5!! 26.f5 Lxf5 27.Lg5 Dd6 28.Lxd8 Pxd8 zou zwart alle kansen hebben gegeven, aangezien de witte torens weinig te doen hebben. Verre van eenvoudig! In de partij ging het snel, na 26.Txe1 h5 27.The2 Lf6? hoefde Maarten niet lang te denken: 28.Te6! Lxh4 29.Txc6 Lxe1 30.Lxe1 won beslissend materiaal. Matei zag het nutteloze van doorspelen in en schudde Maarten de hand. 1-0

Bord 1              Jozef Simenon – Mart Nabuurs                    ½-½

Altijd een leuk weerzien. Jozef en ik hebben in onze jonge jaren natuurlijk regelmatig de degens gekruist, maar een lange partij hadden we al even niet meer gespeeld. Beiden deden we ons best er een complexe stelling van te maken, maar achteraf bleek er voor mij een behoorlijke kink in de kabel te zitten. Gelukkig bleef dit voor beide spelers verborgen, waarna ik het initiatief kon pakken. Het oogde veelbelovend, maar het voordeel bleef binnen de perken en na een kleine misrekening van mijn kant bracht Jozef de stelling secuur weer in evenwicht.

Stelling na 28.d6

Hier lijkt remise de meest logische uitslag en Jozef bood de puntendeling dan ook aan. Ondanks krapte in de tijd besloot ik toch nog even door te spelen, vooral in de hoop Lb4 tot een verklaring te dwingen. Als wit dan passief zou verdedigen, hoopte ik dat mijn koning een rol van betekenis zou kunnen gaan spelen. Het leek me dat verlies geen optie was, dus waarom niet kijken of het nog iets oplevert. 28. …,Td5 29.f3?! Speculeert enigszins op mijn tijdnood om tegenspel te genereren, maar dit geeft zwart onnodig kansen. 29. …,exf3 30.Kf2 Kf7? Welja, verbras het extraatje maar meteen weer! Pas later op de avond vroeg ik me af waarom ik mijn zojuist verworven vrijpion niet dekte, bijvoorbeeld met 30. …,Lg4. Waarschijnlijk was ik te gefocust op een invasie van de witte toren, maar met veld d7 ferm onder controle zou dit niets opleveren. Wit is dus gedoemd tot passief verdedigen. Mogelijk is het net te keepen, maar een pittige opgave zou dat zeker worden. Na 31. Te1 Le6 32.Kxf3 Td4 33.Tb1 Lc4 realiseerde ik me dat mijn positie er niet echt beter op geworden was. Niet veel later konden zowel Jozef als ik zetherhaling niet uit de weg en werd de vrede getekend.

Bord 4              Rudi van Gool – Stefan Spronkmans        0-1

Stefan bracht Zuid Limburg weer op gelijke hoogte. Na de opening leek het daar allerminst op, want Rudi wist met een solide opbouw een sterke aanval te genereren.

Stelling na 15. …,Da5

Wit heeft in deze stelling al een en ander bereikt. De zwarte koningsstelling oogt wat wankel en een invasie over de h-lijn behoort dan ook tot de mogelijkheden. Het zwarte tegenspel is daarentegen nog ver weg. Na 16.h5! gxh5 (Pxh5 17.Txh5!) 17.Pe2 haalt het paard erbij en degradeert de zwarte stukken op de damevleugel tot toeschouwer 17. …,c5 18.Lf5 en met g2-g4 of Pg3 in aantocht zal zwart het moeilijk krijgen. Rudi stuurde aan op een stelling met lopers tegen paarden, maar moest na 16.Db3?! Tae8 17.a3 Lxc3 18.Dxc3 Dxc3 19.bxc3 Pe4 constateren dat zijn initiatief was doodgebloed en de paarden hier zeker niet onderdoen voor de lopers. Slechts lijdzaam kon hij toezien hoe Stefan het blad wist te wenden en een doorbraak forceerde op de damevleugel. Rudi wist het nog te rekken tot zet 40, maar stond toen mat.

Bord 8              Bas van der Grinten – Bob Merx                  1-0

Een belangrijk punt kwam van het staartbord. Daar zag het lange tijd namelijk niet naar uit. De opening was voor Bob. Met de niet alledaagse terugzet Dd4-d5! (zie diagram) legde hij de problemen in de witte stelling bloot.

Bas verdedigde zich vindingrijk, waarna Bob enkele malen vergat zichzelf te belonen en een pion mee te pakken. In de fase die volgde had zwart nog steeds het betere van het spel, maar waren er opeens witte tegenkansen. Vlak voor de 40e zet ging het opeens gruwelijk mis voor zwart.

Stelling na 35. …,Tg8

Bas heeft vrijwel de hele partij met de rug tegen de muur gestaan, maar Bobs laatste zet geeft hem opeens een winnende mogelijkheid. 36. Db3+? Kf8 37.De3 Kf7?? ongetwijfeld in het kader van zetherhaling gespeeld, maar dit keer mist Bas niet 38.Td2! Df1 39.Db3+ Kf8 40.Td8+ Ke7 41.Txg8 Df2+ 42.Tg2 Df4+ 43.Dg3 en Bob vond het mooi geweest. 1-0

Bord 6              Nico van der Hoogt – Akul Gupta               1-0

Een partij met meerdere fases. Nico verkreeg al snel een prettige stelling tegen de jonge Akul. Toen Akul niet goed reageerde op de witte dreigingen, wist Nico een pion en later ook nog een kwaliteit buit te maken. De overwinning leek een kwestie van tijd, maar opeens kroop er wat onzekerheid in het witte spel. De kwaliteit werd teruggegeven om af te wikkelen naar een gewonnen toreneindspel. Was niet nodig, maar punt is punt. Echter, na nog een onnauwkeurigheid speelde Akul erg secuur en wist de stelling weer binnen de remisemarges te manoeuvreren.

Stelling na 29 …,Ta4

Met twee pionnen meer, waaronder een vrije d-pion, zou de winst niet ver weg moeten zijn. 30.d6? het is verleidelijk deze meteen door te stoten, maar juist deze zet brengt zwart terug in de partij. De meest instructieve zet om het voordeel uit te bouwen was 30.Te4! snijdt de zwarte koning af, waardoor het nu aan de toren is om de d-pion te stoppen. Bijvoorbeeld 30. …,Ta5 31.Txc4 Txd5 en met een vrije a- en c-pion meer kan wit rustig verder bouwen en is van zwart tegenspel geen sprake. 30. …,Ke8 als verdediger zet je graag je koning voor de vijandelijke vrijpion, zodat de toren vrij spel heeft. Nu loopt wit vast en dat kost een belangrijke extra pion. 31.d7+ Kd8 32.Kg2 Txa2 33.Txc4 Kxd7 34.Td4+ Kf6 35.c4 en het witte voordeel is als sneeuw voor de zon verdwenen. Op de koningsvleugel zouden geen gekke dingen meer moeten gebeuren en de c-pion is onvoldoende voor de winst. Akul vervolgt aanvankelijk prima met 35. …,Tc2 36.h4 f5 37.Kf3 g5 38.hxg5 hxg5 39.Ke3 g4?? een fout die bijna elke jonge schaker wel eens heeft gemaakt. De dadendrang sijpelde in de laatste zetten al een beetje door, maar daar viel niets op aan te merken. Deze zet echter geeft wit de gelegenheid zijn toren op het ideale veld f4 neer te zetten, waarna de koning langzaam maar zeker uit zijn kooitje kan ontsnappen. Met ‘niets doen’ komt wit niet verder. Of als je wit wel dwingende zetten wilt laten spelen is 39. …,Tc3+ 40.Kd2 Tf3 41.Ke2 Tc3 ook afdoende. Dit buitenkansje was aan Nico wel besteed. 40.Tf4 Ke5 41.Kd3 Tc1 42.Kd2 Ta1 43.Kc3 Tb1 44.c5 en om de c-pion te stoppen moet zwart de f- en g-pion opgeven. Het afspel duurde nog een dertigtal zetten, maar de overwinning kwam niet meer in gevaar.

Deze overwinning betekende een 4-2 voorsprong voor Venlo. Het eerste matchpunt was dus binnen, maar het was al duidelijk dat Zuid Limburg de betere papieren had in de resterende partijen.

Bord 5              Rob Caessens – Peter Schoeber                1-0

Peter kreeg wederom een FM te bestrijden en ook deze keer speelde hij lange tijd keurig mee. Toen het materiaal wat uit begon te dunnen leek wit wat actiever te staan, maar van voordeel was nog geen sprake. Het kritieke moment vond plaats nadat de witte dame een kijkje kwam nemen op e7.

Stelling na 30.De7

Wit heeft enkele vervelende dreigingen en zwart moet nauwkeurig reageren om niet in het nadeel te geraken. Er is welgeteld een variant die nog gelijkspel geeft: 30. …,d3! opeens slaat de vlam in de pan; deze zet zou Rob gedwongen hebben tot het vinden van een reeks enige zetten. 31.Lc7 Db4 32.Lxd6 Dxc4 33.Dxf7 dxc2 34.Lf8 Pe8 35.Pc1 Dd4 36.Dxe8 Dd1+ 37.Kh2 Dxc1 38.Lxg7 en het dame-eindspel na 38. …,Df4+ is remise. Moeilijk te overzien allemaal, zeker met weinig tijd. Peter koos voor het eindspel na 30. …,De8 maar na 31.Dxe8 (31.Dxd6 De2 is een stuk minder duidelijk) Pxe8 32.Lb6 was pion d4 ten dode opgeschreven. Rob schoof de partij vervolgens gedecideerd uit en scoorde daarmee de aansluitingstreffer.

Daarmee kwam de stand op 4-3 en waren alle ogen gericht op de partij tussen Marcel en Michel.

Bord 7               Marcel van Haren – Michel Franssen       1-0

Marcel kwam met een prettige plus uit de opening en dit voordeel leek aanvankelijk met de zet groter te worden. Maar een pionwinst had niet de gewenste uitwerking en even leek het erop dat Michel zich terug kon knokken. Het pad was echter smal en een kleine vergissing betekende een tweede pion achterstand. Eentje werd er nog teruggewonnen, maar daar stond tegenover dat de witte d-pion in rap tempo carrière ging maken. Michel restte slechts enkele Racheschachs, maar met de druk van het móéten winnen willen er nog wel eens vreemde dingen gebeuren.

Stelling na 49. …,Th1+

Hier maakt 50.Th2 meteen een einde aan de partij, maar Marcel had een blinde vlek voor deze optie en rende naar voren. 50.Kg4? h5+ 51.Kf4 Df6+ Ik vermoed dat Marcel hier in eerste instantie 52.Df5 had gepland, maar opeens terugschrok van 52. …,g5+ met damewinst. Laat dit nu net de beste voortzetting zijn! Na 53.Ke3 Dxf5 54.d8D+ spreekt dame #2 een woordje mee en duurt de partij niet lang meer. 52.Ke3 geeft echter niets weg Db6+ 53.Dd4 De6+ 54.De4 Db6+ (54. …,Te1+ 55.Kf2 en wit wint) 55.Dd4?! Hier moet echter wel de toren ertussen om vooruitgang te boeken. Overigens hebben beide spelers hier ongeveer een minuut op de klok. Michel herhaalt graag de zetten. 55. …,De6+ 56.Kf4?? Oei! Het was nog niet te laat voor 56.De4 terug, al kan ik me voorstellen dat dat anders voelt wanneer je in deze situatie achter het bord zit. Zwart is opeens een nauwkeurig schaakje verwijderd van de remise. 56. …,Dh6+?? da’s jammer.De zwarte dame komt nu noodgedwongen in een hokje te staan, waarna de witte koning alsnog winnend kan gaan wandelen. Na 56. …,Df7+ heeft wit geen uitweg meer. 57.Kg5 De7+ levert niets op en na 57.Ke3 mag zwart remise gaan claimen. Voor de vorm: zet opschrijven (in dit geval De6+), klok stilzetten en de arbiter verwittigen. Niet alvast maar uitvoeren, dan vervalt het recht om te claimen! Afijn, Marcel manoeuvreerde zijn koning naar de damevleugel: 57.Kf5 Dh7+ 58.Ke5 Te1+ 59.Kd6 (De4!? was ook thematisch) Dg6+ 60.Kc7 Tc1+ 61.Kb8 Dxg3+ 62.Dd6 Tb1+ 63.Kxa7 Dg1+ 64.Dd4             en tijdsoverschrijding was de opgave nipt voor           1-0

Daarmee kwam de einduitslag na deze laatste adrenalinerush op 4-4. Ik denk een terechte uitslag op deze vermakelijke middag waarbij beide teams zo hun kansen hadden en er volop strijd geleverd werd. Hopelijk kunnen we deze stijgende lijn vasthouden wanneer de volgende ronde Apeldoorn 2 op bezoek komt!

Zaterdag 20 september werd het startsein gegeven voor een nieuw seizoen in de KNSB-competitie. Met UVS troffen we meteen een geduchte tegenstander; met een gemiddelde rating rond de 2200 zag ik hen op voorhand wel als een van de favorieten in de poule. Met het voornemen ons kranig te weren, vertrokken we richting Nijmegen. Daar aangekomen zagen we dat er zich die dag meer schakers hadden gemeld bij De Biezantijn. Ook de Meesterklassewedstrijd tussen Zuid Limburg en Groningen werd namelijk in Nijmegen gespeeld, een praktische oplossing en voor ons een leuke bijkomstigheid!

Nadat alle matadoren hun plek achter het bord gevonden hadden kon de wedstrijd beginnen. Het scoreverloop zag er in eerste instantie aardig uit voor Venlo, maar aan de horizon leken zich al enkele donkere wolken samen te pakken. Een snelle blik op de borden.

Bord 3               Maarten Strijbos – Hans Klip          ½-½

Na een provocatieve opzet van Hans lag de bal bij Maarten. Vol op de aanval spelen met alle complicaties van dien, of rustig opbouwen en kijken wat er gebeurt. Maarten koos voor het laatste. Objectief wellicht correct, maar hij kwam enkele zetten later tot de conclusie dat dit niet de gehoopte stelling had opgeleverd. Een remiseaanbod van Hans werd dan ook snel geaccepteerd. De stellingen die ik in de analyse langs zag komen gaven aan dat er veel speelde onder de oppervlakte, maar voor nu een kalm begin.

Bord 1               Mart Nabuurs – Jaap Houben         1-0

Zelf koos ik voor een agressieve opzet, waar Jaap het antwoord op schuldig moest blijven. Net toen hij zich verzoende met een middag stug verdedigen, sloeg ik met een stukoffer door de zwarte stelling heen.

Jaap rekende na 15. …,e6 op een terugtrekking van de loper, maar mijn oog was al op de volgende combinatie gevallen. 16.Lxe6! fxe6 17.Pg5 Pf8 de enige manier om e6 te dekken, maar nu komt de volgende moker 18.Tf7! Dxf7 19.Pxf7 Kxf7 20.Df2+ gevolgd door Tf1 en zwart kan niet verhinderen dat de witte dame op f7 op bezoek komt en de voorraadkast leegplundert. Jaap keek het nog enkele zetten aan, maar had vervolgens genoeg gezien.

Bord 4               Robbie Manders – Geert Hovens ½-½

Niet lang daarna zag ik ook Geert zijn tegenstander de hand schudden. Wit leek wat lichte druk te hebben, maar veel zal het niet zijn geweest. Na dameruil had zwart geen enkel probleem meer en kon het halfje genoteerd worden. Een nette partij!

Bord 5               Peter Schoeber – Joost Retera       ½-½

Ook Peter scoorde daarna een halfje tegen een sterke tegenstander. Met een agressieve opzet pakte Peter de nodige ruimte. In plaats van een directe koningsaanval koos Peter ervoor eerst zijn ontwikkeling af te maken, wat Joost de gelegenheid gaf zijn verdediging beter op orde te krijgen. Peter had nog steeds het betere van het spel, maar na een gemiste kans leek de partij langzaam naar remise te kabbelen en dat werd het dan ook. Echter bleek er vlak voor het eind nog een dot van een kans in te hebben gezeten voor Peter.

In deze stelling heeft Joost zojuist zijn toren van rugdekking voorzien. Een natuurlijke reactie, maar hier had Peter kunnen profiteren met 22.Pe5! Valt de dame aan en de communicatie tussen de torens wordt onderbroken. Na bijvoorbeeld 22. …,dxe5 23.Txe4 f5 24.Tee1 Lxh6 25.Dxh6 Dxd4+ 26.Kh1 Dd6 27.h4 ziet de aanval er kansrijk uit. Peter koos voor 22.Lxg7? en na 22. …,Kxg7? geeft nog een nieuwe kans 23.Txe4? wederom23.Pe5! Txe4 24.Te1 De6 25.Txe4 Dxe4 26.De1 Dxe1 en hier werd remise overeengekomen.

Tussenstand dus 1,5-2,5 voor Venlo, maar nu was het aan UVS om wat terug te doen.

Bord 6               Jan Pijkeren – Nico van der Hoogt              1-0

Nico werd door Jan al snel onder druk gezet en na een vroegtijdige pionnenruil in het centrum zag de stelling er al snel bedenkelijk uit. Nico koos voor de meest praktische oplossing: een kwaliteitsoffer in de hoop zijn stukken te kunnen bevrijden. Jan bleef echter alert, offerde de kwal terug en maakte vervolgens alsnog dankbaar gebruik van de verzwakte zwarte koningsstelling. Een ultieme vlucht naar de andere vleugel bood ook geen soelaas en in verloren stelling zorgde de klok voor het eindsignaal.

Bord 8               Diderick Holtland – Bas van der Grinten              1-0

In deze partij probeerde Bas, zoals gebruikelijk, actief te spelen. Het opspelen van de pionnen voor de eigen koning zag er niet verkeerd uit, maar een verkeerde voortzetting zorgde ervoor dat Diderick gebruik kon maken van de ontstane zwaktes. Bas verdedigde zich nog creatief door de koning het verdedigende vuile werk op te laten knappen, maar met de vijandelijke armada voor de deur viel er geen eer meer te behalen.

3,5-2,5 dus. Het duurde vervolgens nog een tijdje tot de laatste twee uitslagen bekend waren. Maar alleen door een uiterst Venloos rooskleurig montuur bekeken, zouden we een matchpunt mee naar huis mogen nemen. Michel moest een toreneindspel keepen en toen bij Thijmen de tijdnoodkruitdampen opgetrokken waren, was het ook duidelijk dat hij zijn handen docht zou mogen knijpen met een halfje. Allereerst was Michel klaar.

Bord 7               Michel Franssen – Olav Schoonenberg                 0-1

Michel speelde een tijdlang keurig mee met zijn opponent en de stelling was dan ook lange tijd in evenwicht. Michel had keuze tussen verschillende plannen, maar een onachtzaamheid kostte een pion en noopte hem tot verdedigen. Dit leek een gevecht tegen de bierkaai te worden, maar tussen zet 30 en 40 -ongetwijfeld door tijdnood- schommelde de evaluatie geregeld tussen winst voor zwart en gelijkspel. Na de tijdcontrole ontstond de volgende stelling:

Wit heeft hier enkele taken op zijn bordje liggen. Zo dreigt zwart een pion te slaan, wil de a-pion naar de overkant en ook de witte koning staat niet erg gelukkig. Na bijvoorbeeld 43.Tc4 Txe3 44.a5 Ta3 anders wordt de a-pion een probleem 45.Txe4 is de remise nabij. Michel koos echter voor het centraliseren van zijn koning. 43.Kg2?! dit kan nog, maar het pad wordt al smaller 43….,Txe3 44.Kf2? Maar dit is teveel. Nu krijgt zwart met enkele nauwkeurige zetten alles onder controle en worden de zwarte pionnen onhoudbaar. 44.a5 of 44.g4 was nodig. 44….,Tf3+! 45.Kg2 Ta3 46.Tc4 Ta2+ 47.Kf1 f5 en zwart won het eindspel.

Bord 2               Anton van Rijn – Thijmen Smith                  ½-½

Nadat beide spelers hun stukken ontwikkeld hadden, werd Thijmen na een mindere zet –en alerte reactie- al snel met een slechte tot verloren stelling opgezadeld. Met het veroveren van het loperpaar en het centrum koos Anton voor een optisch fraaie voortzetting, maar juist dit gaf Thijmen een aanknopingspunt om terug in de partij te komen. Het vervolg ontpopte zich tot een bijzonder ingewikkeld en boeiend gevecht, waar ik met een beknopte analyse nauwelijks recht toe doe. Ik beperk me tot een tweetal instructieve momenten:

Hier heeft Thijmen een pion gepakt als tegenwicht voor de positionele minnetjes. De penning geeft wit echter vervelende dreigingen. Thijmen koos ervoor direct de zaak op te helderen. 23. …,Pxc3? wat verderop in de variant blijkt waarom een ogenschijnlijk klein tussenzetje hier een groot verschil had gemaakt. Met 23. …,f5 en na 24.f3 Pxc3! Had zwart zich een hoop ellende kunnen besparen. 24.Dxe7 Txe7 25.Txe7 Pa2 26.Tce1 met matdreiging. Met de pion op f5 kan zwart meteen met c4-c3 opstomen, nu moet er eerst nog een gaatje gemaakt worden. 26. …,g6 27.Ld5 en het is duidelijk dat de c-pion te laat is.

In ongetwijfeld hevige tijdnood van beiden bleef Thijmen echter taai verdedigen en kreeg zelfs even een kansje om de stelling gelijk te trekken. Toen dit gemist en de 40e zet bereikt werd, was de verwachting dat Anton het eindspel tot winst zou voeren. Een directe winstweg werd echter niet gevonden. Hoewel Thijmen nooit helemaal onder de druk uit kon komen, bleef de beslissende klap uit. En zoals het dan wel vaker gebeurt wanneer de tijd slinkt en de weg vooruit onduidelijk is, kwamen er enkele onnauwkeurigheden en wist Thijmen een zwaarbevochten halfje bij te schrijven. De definitieve kentering:

Anton speelde hier 57.Tb5 wat de winst definitief weggeeft. De contouren van dit eindspel stonden zo ongeveer rond zet 40 al op het bord. Thijmen heeft inmiddels een h-pion gesnoept zonder dat wit echt verder gekomen is. Inmiddels was er nog maar een weg naar winst die Anton, ongetwijfeld sufgerekend op zoek naar winstwegen in dit eindspel waarin alles er goed uitzag en op elkaar leek, niet wist te vinden. 57.Tc7! was de zet, waarmee het paard op a5 in de tang gehouden wordt en veld a7 gedekt blijft. Thijmen was er nu als de kippen bij om met 57. …,Pc4+ 58.Kc3 Ta8 de a-pion op te halen. Anton koos nog voor 59.Txe6+ Kxe6 60.Kxc4 Txa6 61.Kd4 maar berustte even later in een puntendeling.

Met uiteindelijk een 5-3 eindstand was daarmee eerste nederlaag een feit. Geen schande tegen deze sympathieke tegenstanders en gelukkig komen er nog kansen genoeg. Om te beginnen op 4 oktober, thuis tegen Zuid Limburg 2!

Het tegenverslag staat op de website van UVS, klik hier.

Alle uitslagen van klasse 2C en de stand na de eerste ronde zijn hier te bekijken.