Categorie: Externe Competitie

Venlo 1 verliest wederom met 6-2, ditmaal van WLC 1

door Mart Nabuurs

Om een partijvariant in dit verslag na te spelen: klik op een pijl onder het diagram of op een zet in de analyse ernaast.

WLC 1 – Venlo Een magere oogst

Ronde 4 van de KNSB-competitie heeft helaas geen felbegeerde matchpunten opgeleverd voor Venlo. Om maar weer meteen met de spoilers in huis te vallen: met vier remises en evenzoveel verliespartijen stond net als in ronde 3 een 6-2 nederlaag op het formulier. Met een flinke dosis scorebordjournalistiek zou je kunnen zeggen dat WLC op de hoogste borden de zaak op slot heeft gehouden en onderin genadeloos het ratingvoordeel verzilverde, maar dit zou de strijd die op de borden geleverd werd danig tekortdoen. Een matchpunt bleef in mijn optiek buiten bereik, maar kansen om de score een draaglijker aanzien te geven waren er en de neutrale toeschouwer zou zich niet verveeld hebben deze middag.

Bord 1 Joep Nabuurs – Chiel Koster ½-½

Joep kon deze ronde weer een keertje meespelen en speelde meteen een meespelende partij. Hij leek prettig uit de opening te komen, maar na een onnauwkeurigheid trok Chiel het initiatief naar zich toe. Joep werd helemaal teruggedrongen en met ferme passen leek Chiel op de overwinning af te stevenen. Stukkenruil haalde echter onnodig wat druk van de ketel en toen het juiste plan niet gevonden werd, trok Joep de zaak weer gelijk. Het kostte beide spelers veel tijd om te navigeren binnen deze verraderlijke stelling en Joep verkreeg in de schermutselingen zowaar winnend voordeel.

Stelling na 36. …,Kg7

Bord 2 Gerard Welling – Mart Nabuurs ½-½

Ook Gerard maakte dit seizoen zijn debuut. Achteraf was hij kritisch over zijn openingskeuze, nadat ik met zwart snel de angel uit een potentiële aanval had weten te halen. Het middenspel bood veel aantrekkelijke opties, wat de nodige tijd kostte maar wel een voordeeltje opleverde. Na een onnauwkeurige ruil was de stelling echter misschien optisch prettig, maar objectief in evenwicht. Er leek geen doorkomen aan, al kon ik nog een laatste poging wagen op de damevleugel. Na wat rekenen en manoeuvreren besloot ik ervoor te gaan en na een verkeerde reactie vond ik in tweede instantie het juiste plan. De overwinning leek dichtbij, maar het rustige vaarwater van de partij veranderde plotsklaps in een wilde achtbaan. ‘Do not hurry’ zou achteraf een belangrijk thema blijken te zijn.

Stelling na 60.Ld1

Bord 3 Thijmen Smith – Guus Bollen ½-½

Ook bij Thijmen ontaardde een aanvankelijk rustige partij in totale chaos. Wit leek iets prettiger te staan, maar met de snel slinkende tijd op Thijmens klok besloot Guus tot een kwaliteitsoffer. Objectief wat enthousiast, maar in de praktijk bleek de ontstane stelling moeilijk te spelen. Beide spelers kregen kansen en een tweede kwaliteitsoffer bleek de opmaat voor een zinderende tijdnoodfase, waarin zwart twee lopers en aanvalskansen had voor twee torens.

Stelling na 34. …,g4

Een diagram leek me hier wel op zijn plaats. De lopers doen hier niet onder voor de torens en de pionnen komen dreigend naar voren. De engine geeft hier 0.00 vanwege wat witte eeuwig-schaak-varianten in de verte, maar gelijk voelt het hier allerminst! Thijmen en Guus speelden ondernemend verder en tot vlak voor de 40e zet ging het gelijk op. Maar na een foutieve inslag op f7 van Thijmen had Guus een winnende aanval. Dit bleek echter ook verre van eenvoudig, waardoor Thijmen nog leek te ontsnappen. Ook hier bleek echter weer hoe ingewikkeld zulke stellingen kunnen zijn:

Stelling na 56. …,Dc5+

Bord 4 Thomas Kools – Rudi van Gool ½-½

Deze partij begon met een Anti-Siciliaan, waarbij beide spelers hun stukken naar gebruikelijke velden dirigeerden. Na enkele paardmanoeuvres van beide spelers leek Rudi licht in het voordeel te kunnen komen, maar na een centrumopstoot bleek een eventueel plusje vooral theoretisch.

Stelling na 20. …,Pf5

Bord 5 Carsten Fehmer – Bas van Doren 0-1 

Carsten baalde na afloop behoorlijk. Vanuit de opening leek er weinig aan de hand. Even meende ik dat het initiatief bij Bas zou komen te liggen, maar na wat schermutselingen bleek Carsten zijn stukken net wat prettiger neer te kunnen zetten. Dit leverde later groot tot winnend voordeel op, maar toen het tijd was om te oogsten sloop er voorzichtigheid in het witte spel. Een hoop venijnige tactiek maakte het moeilijk een directe winst te vinden en na een ongetwijfeld hectische tijdnoodfase moest Carsten erkennen dat de bordjes verhangen waren. Bas maakte het vervolgens vlot af.

Stelling na 32. …,Pxe6

Bord 6 Berend Ruben – Nico van der Hoogt 1-0

Op de onderste drie borden moesten de Venlonaren tegen een aanzienlijk ratingoverwicht opboksen. Nico speelde echter een tijdlang keurig mee. Wit leek wat prettiger te staan, maar zoals wel vaker in dit systeem is de zwarte stelling niet zonder venijn en is het moeilijk hier concreet iets van te maken. Berend probeerde een konigsaanval op te zetten, maar Nico’s zwartveldige loper stichtte de nodige verwarring in het witte kamp en ook de tegenstoot in het centrum diende in de gaten gehouden te worden.

Stelling na 32.Lc1

Nico verdedigde taai, maar nadat de laatste actieve kans gemist werd bleek een onnauwkeurigheid voldoende om de balans beslissend door te laten slaan. 

Stelling na 47.Pf1

Bord 7 Valentin Blok – Sebastiaan Smits 0-1

Valentin maakte zijn debuut in de KNSB-competitie en als je dan Sebastiaan tegenover je treft, weet je dat het geen gemakkelijke middag gaat worden. Hoewel, misschien is het prettige bij je debuut dat deze kennis nog ontbreekt. Valentin speelde namelijk vrolijk mee -wist zelfs wat voordeel te vergaren- en het was moeilijk voor Sebastiaan om een voet tussen de deur te krijgen. Het zoeken naar kansen kostte bovendien een hoop tijd. Desalniettemin wist Sebastiaan de stelling naar zijn hand te zetten en verwachtte ik dat ‘eenmaal beet’ het ratingverschil zich zou laten gelden, maar na een kleine misser van zwart wist Valentin zich terug te vechten. Vlak voor de 40e zet leek het toch mis te gaan, maar zowaar diende zich daarna nog een kans aan.

Stelling na 41.Tc6 

Bord 8 Jarich Haitjema – Michel Franssen 1-0

Michel kwam deze partij helaas niet in zijn spel. Nadat het juiste plan in de opening gemist werd, kon Jarich een gunstige verandering in de pionnenstructuur doorzetten. Dit leverde wit een hoop ruimte op en Michel liep het risico platgedrukt te worden. Met kunst-en-vliegwerk werd de eerste aanvalsgolf nog afgeslagen, maar het bleef strategisch vechten tegen de bierkaai.

Stelling na 22.Tf5

Al met al wederom een 6-2 nederlaag dus, maar met de getoonde strijdlust is er vooralsnog geen reden tot wanhoop. Er komen nog een aantal belangrijke wedstrijden aan, te beginnen op 13 december thuis tegen het zowel gezellige als gevaarlijke KiNG!

WLC 1		Venlo		6-2
Chiel Koster	2219	Joep Nabuurs	2252	1/2-1/2
Gerard Welling	2198	Mart Nabuurs	2322	1/2-1/2
Guus Bollen	2119	Thijmen Smith	2249	1/2-1/2
Thomas Kools	2087	Rudi van Gool	2101	1/2-1/2
Bas van Doren	2195	Carsten Fehmer	2135	1-0
Berend Ruben	2032	Nico van der Hoogt	1876	1-0
Sebastiaan Smits	2209	Valentin Blok	1750	1-0
Jarich Haitjema	2075	Michel Franssen	1806	1-0

Externe Competitie 2025-2026

Venlo 1 klein – Voerendaal 1

Door:  Nico van der Hoogt

De Kop (2)

Zit er weer op. Dat zit (zat) zo. De trouwe lezers van mijn wedstrijdbeschouwingen weten nog van de ultieme horror van de ontmoeting met Voerendaal 2 uit de vorige ronde. Er rolden Venlose koppen met 4½ – 1½ ! Ons team heeft evenwel dàt regeneratieve herstelvermogen dat men ook wel bij sommige reptielen, zoals een hagedis, aantreft. Het betreft hier het volgende fenomeen: een hagedis kan zijn staart afwerpen (autotomie) om aan een roofdier te ontsnappen. De staart blijft dan bewegen om de aanvaller af te leiden, waardoor de hagedis kan vluchten. De hagedis verliest hierdoor wel een kostbaar onderdeel. Het duurt even voordat de staart weer (gedeeltelijk) terug is gegroeid. 

Dat ging dus qua kop bij het kleine Venlo1 erg snel. Want ik heb u goed nieuws te melden, en wel onze sportieve revanche op de eerste ploeg van die vereniging, Voerendaal. In gesprekken achteraf bleek achter die formatie voornamelijk oud gedienden van de voormalige schaakvereniging van weleer uit Brunssum schuil te gaan. Brunssumer bloed als bindende factor.

Voordat ik overga naar de gebruikelijke toelichting middels spelfragmenten, opmerkelijke wendingen, blunders en andere relevante beschouwingen omtrent de zes potten die die dag op het schaakvuur werden gezet, eerst even een minder fraaie vondst qua hagedis die ik deed op de Groote Heide in Venlo, zomer 2024.

De weg naar de overwinning

Omdat Olaf die dag helaas zijn forfait moest geven, was vervanging nodig. En die werd – dank – gevonden bij Henk, die zijn externe schaaksabbatical onderbrak om ons uit de brand te helpen. Hij trof naar eigen zeggen op een in de tijden van Olim, Angstgegener, Hans. En die maakte het Henk inderdaad bepaald niet gemakkelijk.

Lees hier verder voor het volledige verslag met partijfragmenten.

Om in de titel maar meteen met de deur in huis te vallen. In ronde 3 van de KNSB-competitie bleek er weinig in het vat te zitten; aan het eind van de middag gingen onze sympathieke tegenstanders met een 2-6 overwinning huiswaarts. Op voorhand had ik er wel vertrouwen in. In onze sterkste opstelling tot nu toe dichtte ik ons zeker kansen toe, zeker toen bleek dat de Apeldoornse kopman niet van de partij was. Daarnaast was er nog een complicatie: enkele opponenten bleken zich vast de hebben gereden in de oosterbuurse stoet auto’s die op deze Duitse feestdag naarstig op zoek waren naar een parkeerplaats. Omdat ook bij ons nog niet iedereen aanwezig was, werd besloten met een kwartiertje vertraging te starten. Toen de wedstrijd in gang werd gezet, was Venlo op dat moment compleet. Apeldoorn miste daarentegen nog een drietal spelers. Rond 12.45 meldden ook deze spelers zich gelukkig alsnog achter het bord. Een stroeve start, maar achteraf kan ik me niet aan de gedachte onttrekken dat ze daarmee de lastigste horde genomen bleken te hebben die dag. Apeldoorn toonde zich gretig en als er eenmaal voordeel te bespeuren was, werd menig Venlonaar zonder pardon aan de kant gezet. Omdat de exacte volgorde me niet meer helemaal bijstaat, zal ik deze keer de borden van hoog naar laag langsgaan. We beginnen bij:

Bord 1              Martijn Otten – Thijmen Smith       1-0

Thijmen en Martijn kregen al snel een stelling op het bord met kansen voor beide partijen. De zoektocht naar het juiste plan kostte Thijmen veel tijd en het opspelen van de e-pion bleek niet het juiste recept. De witte stukken vonden makkelijk hun velden en het was moeilijk voor Thijmen om hier iets tegenover te stellen. Het witte voordeel nam gestaag toe, resulterend in onderstaand diagram.

Stelling na 22. …,Dh5

Hier heeft wit keus uit verschillende zetten die groot voordeel opleveren, maar 23.Pf4! is ongetwijfeld de fraaiste. Het paard kan op drie manieren geslagen worden, maar geen enkele is bevredigend. Thijmen koos nog voor 23. …,Txf4 24.Lxf4 Tf6 25.Lg3 en vocht nog een tijdje door met een kwaliteit minder, overleefde zelfs een mat in 2, maar Martijn liet niets aanbranden.

Bord 2              Mart Nabuurs – Freddie van der Elburg  0-1

Lange tijd zag het er gunstig uit, maar in de cruciale fase toonde Freddie zich slagvaardiger. Een creatieve zwarte opzet gaf wit wat voordeel, maar de manier waarop ik dit uit wilde buiten was wellicht iets te ambitieus. De stelling bleef ingewikkeld en na wat schermutselingen kreeg ik een vrije b-pion die op termijn een woordje mee kon gaan spreken. De zoektocht naar voordeel had echter de nodige tijd gekost en Freddie maakte hier gebruik van door de nodige complicaties op te zoeken.

Stelling na 33. …,Lg7

Zwart heeft de laatste zetten iets te speculatief gespeeld en wit lijkt alles onder controle te hebben. Echter zat ik hier wel krap in de tijd. Mijn oog was hier al gevallen op 34.Dc5 met ‘alles gedekt’, maar was er niet iets beters? 34.Tc8+?! Achteraf bezien niet handig, maar na 34. …,Kf7 35.Dc5 kon zwart toch niets doen tegen Tc7 met torenruil? Daarna is de witte koning uit de problemen en wint de b-pion. Dus welke zetten zijn er; e6-e5 of g6-g5 leek me te traag. Ik bereidde me al voor op Dd1+ in een poging eeuwig schaak te geven, maar meende daar uit te kunnen lopen (computer says no: 0.00). Na een tijdje denken kwam Freddie met 35. …,g5! dus toch! Pas nu drong tot me door dat zwart beschikt over 36.Tc7 Dd1+ 37.Kf2 gxf4! alles staat precies verkeerd en wit verliest beslissend materiaal! Veel tijd om te zoeken naar alternatieven was er niet, dus dan maar 36.g3 gxf4 37.gxf4 Kg6 39.Dc2 Dd5 40.Kg3?! Tg7 de tijdcontrole is zonder al te grote kleerscheuren gehaald, maar van de ambitieuze witte plannen is niets over. De toren doet weinig in het vijandelijke kamp en wordt node gemist als verdediger. Het initiatief ligt bij zwart en ik moet vooral zorgen dat ik niet mat ga. Vooralsnog geen reden tot wanhoop, maar langzaam ging hier echter het licht uit. 41.Tc7 Tg8 42.Df2?? een vreselijke blunder. Een tijdlang leek De2 me de zet, met controle over enkele cruciale witte velden. Zwart heeft voordeel, maar alles is nog mogelijk. Waarom de dame uiteindelijk toch op f2 belandde is me een raadsel, maar Freddie maakte het snel af 42. …,Kh6+ 43.Kh3 Dd1 0-1

Bord 3              Martin van Dommelen – Maarten Strijbos           ½-½

Ook hier verliep de partij niet helemaal naar wens. Na de opening was de stelling in evenwicht, maar toen Martin een combinatie startte, reageerde Maarten verkeerd. Hij vergat dat een tussenzet werd beantwoord met een tussenschaak en daarmee ging een kwaliteit verloren. Het tekent Maartens onverzettelijkheid dat hij nog de nodige vragen wist te stellen. Martin ging daar aanvankelijk goed mee om, maar rond de tijdcontrole leek het winnende voordeel kleiner te worden.

Stelling na 41. …,Dc3

In plaats van een dynamische stelling met een kwaliteit + aanval, heeft de stelling inmiddels een meer technisch karakter gekregen. Ik kan me voorstellen dat het voor Martin voelde alsof het momentum een beetje verdwenen was en Maartens remiseaanbod werd dan ook aangenomen. De computer geeft nog groot tot winnend voordeel, al is dit verre van evident. Met perfecte verdediging is het waarschijnlijk houdbaar, maar zwart moet regelmatig enige zetten vinden. Wit dient speldenprikjes tegen zwarts pionnen op de damevleugel te combineren met een aanval op de zwarte velden tegen zwarts koning. Zwart kan slechts afwachten, aangezien de witte koning als de Tovenaar van Oz achter zijn pionnen staat. Ik zal hier geen oerwoud aan varianten geven, maar een cruciale variant voor de verdediging is 42.Dd6 a5 43.Tf2 Dc3 44.Tc2 h5 45.a3 Dd3! 46.Dxd3 Lxd3 47.Tc7 Kg7 48.Ta7 b4 49.axb4 axb4 50.Tb7 Lc4 51.Txb4 Le6 en wit komt niet verder als zwart zijn loper op de diagonaal a2-g8 houdt. Ik kan me voorstellen dat gezien de stand van de wedstrijd de vrede getekend werd.

Bord 4              Carsten Fehmer – Marcel Boel      0-1

De voorsprong op de klok die Carsten aan het begin van de partij had, leek snel als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Marcel vond vlot de goede zetten tegen Carstens opstelling, waardoor van het gebruikelijke kleine voordeeltje al snel geen sprake meer was. Een verkeerd plan betekende zelfs dat zwart het initiatief over kon nemen en Carsten leek onder de voet te worden gelopen. Plotsklaps diende zich echter een moment aan waarop Carsten zich terug in de partij kon spelen. Ongetwijfeld getergd door tijdnood wist Carsten deze mogelijkheid niet optimaal te benutten, waarna Marcel het punt alsnog binnenhaalde.

Stelling na 22. …,e5?

Marcels laatste zet nodigt wit uit om zijn paard op c6 te zetten. Dit blijkt prima te kunnen, bijvoorbeeld 23.Pc6 Pb3 24.Db2! Pxa1 25.Pxb4 axb4 26.Txa1 Dc3 27.Tb1 en pion b4 valt. Maar Carsten koos voor de andere goede optie: 23.Tac1 Dd6 24.Pf5 Df8 25.Da2? 25.Dc2 met aanval op het paard en wit doet nog volop mee. 25. …,g6 26.Txd5? Pb3! nu hangen er opeens 3 stukken en dat is teveel van het goede. 0-1

Bord 5              Erik Smit – Rudi van Gool                 0-1

Het enige punt voor het Venlose team kwam op naam van Rudi. Zijn tegenstander -na enkele jaren van inactiviteit weer eens achter het bord te vinden- bleek het spelletje nog niet verleerd, maar kon niet verhinderen dat Rudi al snel tegen een prettige stelling aankeek. Met kleine middelen en subtiele manoeuvres probeerde Rudi dit te vergroten, maar het bleef binnen de perken tot vlak voor de 40e zet.

Stelling na 38. …,Kf8

Met controle over de open lijnen en loper tegen paard, heeft zwart een fijne stelling. Wit had dat voordeel kunnen indammen door met 39.a3 wat pionnen op de damevleugel te ruilen. Deze structuur stond echter al een zet of 10 op het bord, dus als zwart dan geen noemenswaardige vorderingen boekt lijkt het logisch om dit zo in stand te houden. Na 39.De5 Tc6! biedt Rudi echter dameruil aan. Het eindspel na ruil is erg onprettig, dus Erik koos voor 40.Dd4 Tc5 (Tc4!) 41.Td1 Tc4! nu pion e4 hangt al helemaal gunstig. Wit probeerde nog op activiteit te spelen met 42.Dd7 Dxd7 43.Txd7 Tc1+ 44.Kh2 Lxe4 45.Pe5 f6 46.f3 Ld5 47.Pg6+ Ke8 maar nu zijn de grootste dreigingen voorbij en het uitspelen van dit eindspel was aan Rudi welbesteed.

Bord 6              Geert Hovens – Casper Wouters               0-1

Ook op dit bord begonnen we met een tijdvoorsprong. Geert was de enige Venlonaar die deze voorsprong nog wat uit wist te breiden. Met een creatieve openingsopzet kwam een gelijke, maar originele opening op het bord. Het leek wat penibel, zeker na een mindere zet, maar Casper deed ook een duit in het zakje waarna Geert plots in het voordeel komt.

Stelling na 14. …,d4

Zwarts laatste zet verjaagt het paard van c3. Middels 15.Pd1! had deze op zoek kunnen gaan naar betere velden. Zowel via b2 als f2 zijn er mogelijkheden te vinden met goede controle, waarna op termijn de zwarte pionnen zwak kunnen worden. Geert koos voor 15.Pd5?! Waarna Casper nivelleerde met 15. …,Pxd5 16.exd5 Dxe2+ 17.Kxe2 Lb7 18.Lc4 Td8 19.0-0-0 Lxd5 20.exd5 Txd5 zwart heeft hier zelfs een pion gewonnen, maar veel is er nog niet aan de hand. Als wit een toren naar de e-lijn speelt, zal de activiteit voldoende zijn om het materiële nadeel weg te poetsen. Het gespeelde 21.c4? gaf zwart daarentegen een gedekte vrijpion en de mogelijkheid zelf op de e-lijn te gaan staan. Geert probeerde nog lange tijd het tij te keren, maar het mocht niet meer baten. Ondanks krappe bedenktijd liet Casper het punt niet meer ontglippen.

Bord 7              Jelle Bauer – Thomas Neuer           1-0

Ook hier werd de tijdvoorsprong al snel teniet gedaan door een nare openingsfout, waarna Thomas zich genoodzaakt zag een kwaliteit te geven zonder enige vorm van compensatie. Het tekent zijn vechtlust dat hij de partij nog tot zet 61 wist te rekken, maar de uitslag kwam niet meer in gevaar. De laatste mogelijkheid om nog in troebel water te vissen deed zich ook hier vlak voor de tijdcontrole voor.

Stelling na 39.Kh4

Wit maakt rap vorderingen op de koningsvleugel en zwart kon daar telkens weinig tegenoverstellen. Thomas probeerde iets te creëren met 39. …,d3, maar dit bleek te weinig op te leveren.Interessant was het nog als de koning het goede voorbeeld had gegeven met 39. …,Kc4!? waarna wit een nauw pad had moeten bewandelen om zijn voordeel te behouden 40.Td1! Kb3 41.Td2 dekt de pion voor even en na41. …,Ka2 42.Th6! Kb1 43.b3 Kc1 44.Ta2 Kb1 45.Ta5 Td8 46.g6 Kc2 47.g7 (47.f4!?) lijkt wit alsnog de betere papieren te hebben, maar een gelopen race is het zeker niet. In beide varianten na zet 47 gaan er een hoop pionnen af. Haast onmogelijk te berekenen, laat staan taxeren. Daarom zou denk ik voor velen ongetwijfeld ook 40.Kh5 verleidelijk zijn. Nu heeft zwart echter 40. …,Kb3 41.g6 Kxb2 42.Tg1 b3 43.g7 Kc2 44.Kh6 (44.Th8?? Txg7! en zwart wint zelfs!) b2 45.Th8 Txg7 46.Kxg7 b1D 47.Txb1 Kxb1 en omdat de koning op g7 dichter bij de vijandelijke pionnen staat dan op h5, houdt wit (!) dit net remise. Natuurlijk allemaal ‘als als’, maar een aardige variant die illustreert hoe moeilijk en fraai schaken kan zijn. Zeker vlak voor zet 40 kan ik me voorstellen dat deze variant onder de oppervlakte verborgen blijft.

Bord 8              Peter Schoeber – Laurens Roelofs            ½-½

Peter vertrouwde me voor de partij toe agressieve intenties te hebben, maar toen de opening anders verliep werd toch het rustigere vaarwater verkozen. Daar had mogelijk een voordeeltje uit kunnen rollen, maar de ruil van enkele lichte stukken leverde niet meer dan gelijkspel op. Beide spelers probeerden daarna op hun eigen manier de stelling naar hun hand te zetten: wit op de koningsvleugel, zwart op de damevleugel. Beiden hielden daar echter kundig de deur op slot en nadat de torens ook van het bord verdwenen via de enige open lijn viel er voor beiden weinig eer meer te behalen.

Stelling na 40. …,h6

In deze stelling leiden vele wegen naar Rome, maar sommige zijn wat hobbeliger dan andere. Zo is bijvoorbeeld 41.gxh6 Pxh6 42.Dxe6+ Kxe6 43.Pe3 Pf7 44.Kf3 Pd6 45.Ke2 Pe4 mogelijk, maar dan moet je wel 46.Pxd5! spelen; 46.f7? Pxc3! verliest namelijk. Peter koos een pragmatischere oplossing, waarbij zwart nog even nauwkeurig moet zijn. 41.f5 Dxf5 uiteraard. Zwart kan zonder problemen de witte dame toeslag verschaffen; in haar eentje kan zij weinig uitrichten. 41. …,gxf5?! 42.Dxe6+ Kxe6 43.g6 biedt alleen wit kansen. 42.De7+ Kc6 43.Dxf7 Dxc2+ 44.Kf1 Dc1+ 45.Kf2 Df4+ 46.Ke1 De3+ en de vrede werd getekend ½-½

Een pijnlijke nederlaag en genoeg huiswerk voor de volgende wedstrijd. Die staat alweer snel voor de deur; op 22 november bij WLC in Eindhoven. Zij wonnen deze ronde van titelkandidaat UVS. Dus we zijn gewaarschuwd, maar als we dan weer op onze hoede zijn voorspel ik een spannende match!

Het Apeldoorns tegenverslag heet: Wo sind wir nur gelandet?