Doordat er drie vaste spelers ontbraken moest Venlo 1 wederom met invallers spelen. Deze keer ontbraken niet de minsten: de nummers 3, 4 en 5 op rating hadden afgezegd, wat een te gevoelige aderlating bleek.
Venlo 1 verloor dan ook met 4,5 – 3,5 tegen Stukkenjagers 2. Vooral de winst van Erik-Jan Colijn op Joep Nabuurs was opvallend.
1. Peter Huibers (2123) – Rudi van Gool (2215) 0-1
2. Karel Storm (2023) – Maarten Strijbos (2335) 0-1
3. Frans Konings (2261) – Henk van Gool (2146) 1-0
4. Erik-Jan Colijn (2038) – Joep Nabuurs (2307) 1-0
5. Roland Daamen (2027) – Carsten Fehmer (2059) Rem
6. Jasper Beukema (1945) – Thomas Neuer (2070) Rem
7. Martijn Blom (2068) – Bas van der Grinten (1921) 1-0
8. César Becx (2085) – Frans Mertens (1901) Rem
Op de website van de Stukkenjagers stond over de wedstrijd het volgende.
“De Stukkenjagers 2 won eerder dit seizoen thuiswedstrijden van de topploegen UVS en Eindhoven, maar tegen het op papier ook al zo sterke Venlo stonden de tafels opeens een kwartslag gedraaid. Gelukkig bleek dat minder bepalend dan de fantasieopstelling, zonder drie toppers, waarmee de Limburgers aantraden. Bovendien waren er nog de nodige meevallers. Niet aan de topborden. Peter Huibers (1) zag zijn tegenstander in het eindspel steeds verder weglopen en buurman Karel Storm zag een speculatieve slagzet afgestraft door oud-lid Maarten Strijbos. Maar toen hadden we al wat extraatjes geïncasseerd. Zo won Martijn Blom (7) een gelijk eindspel doordat zijn opponent op kunstige wijze zijn loper liet insluiten. Ook de stelling van Roland Daamen (5) zag er lange tijd zorgelijk uit, totdat de Limburgse Duitser een bevrijdende truc toeliet. Even leek Roland zelfs winstkansen te krijgen, maar die werden geneutraliseerd. Hoe klassetopscorer Frans Konings (3) zijn vijfde punt binnen hengelde weten we niet, maar naar verluidt was het iets minder gestroomlijnd dan gewoonlijk. Een tegenvallertje was wel dat de snel spelende Jasper Beukema (6) verzuimde een paard in te sluiten, en daarna zijn kansrijke eindspel in remise zag verzanden. Snel spelen, daartoe was César Becx (8) bij de 3-3 stand ook weer eens gedwongen. Nadat zijn tegenstander goed had gereageerd op een pionoffer en dit kleinood naar d2 liet opstomen, leek een nederlaag aanstaande. Maar in de eigen tijdnood wist César zoveel mist te creëren dat de remisehaven weer in zicht kwam. Een curieus incident: in de tijdnoodfase van deze partij maakte TL Martijn Blom de WL erop attent dat het increment niet op 30 seconden maar op 15 seconden per zet was ingesteld, iets wat de spelers kennelijk ontging. De WL koos ervoor passief te volgen. Zodat we nooit zullen weten of César de unieke winstkans die hij op het bijna-laatst kreeg wel had gegrepen als hij meer tijd had gehad. Toch was deze remise een garantie voor een matchpunt. Maar zou Erik-Jan Colijn (4) erin slagen er twee van te maken door zijn sterke tegenstander een toreneindspel af te pakken? Het antwoord was een volmondig ja. Met subtiel en vooral sterk spel loodste hij zijn vrijpion naar de overkant. 4,5-3,5 derhalve, 7 matchpunten.”
De visie van Henk van Gool op de wedstrijd met partijanalyses heeft hij hier in zijn verslag beschreven
Voor de stand van Venlo 1 in de KNSB klasse 2D klik hier.